بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر اعظم ( ص ) : « اِنّ هذا أخی و وصیّی و خلیفتی من بعدی ، فاسمعوا له وأطیعوا. » [1]

این [ علی ] برادر من ، وصی من ، جانشین من بعد از من است ، پس به او گوش فرا دهید و از او اطاعت نمائید .

‌[[ متن این نوشته از کتاب  " آنگاه هدایت شدم "  دکتر سید محمّد تیجانی سماوی استخراج کرده ام ]]

خدایا لعنت کن اولی  و دومی  و سومی را

گواهی شیخین علیه خودشان :

بخاری در صحیحش ، در باب « مناقب عمر بن خطاب » گوید : هنگامیکه عمر ضربه خورد ، از شدت درد ناله می کرد ، ابن عباس می خواست دلداریش بدهد ، بدو گفت :

« ای امیر مؤمنان! هر چه باشد تو مدتی در خدمت پیامبر بودی و صحابی خوبی بودی ، آنگاه از اوجدا شدی     در حالیکه از تو راضی و خشنود بود ، سپس همنشین ابوبکر شدی و با او هم بسیار خوب بودی و در حالی        فراقش را تحمّل کردی و او هم از تو راضی بود و آنگاه با اصحاب آنان ، همنشین شدی و با آنها نیز برخورد خوبی داشتی و اگر از آنها جدا می شوی ، بی گمان در حالی جدا می شوی که از تو راضی اند » .

عمر گفت :

« اما آنچه گفتی از همنشینی با پامبر و خشنودیش از من ، پس آن از منّتهای خداوند بر من بود و اما آنچه که یاد کردی از هم صحبتی با ابوبکر و رضایتش ، پس آن هم از منّت های الهی بر من بود و اما نگرانی و سراسیمگی من ، پس برای تو و یارانت می باشد. بخدا قسم اگر هر جا از زمین که بر آن آفتاب تابیده است طلا می شد و مال من بود ، پس همه ی آنها را فدیه می دادم تا شاید از عذاب الهی ، قبل از دیدارش رهائی یابم » . [2]

و تاریخ سخن دیگری را نیز از او به ثبت رسانده است :

« ای کاش گوسفندی در خانواده ام بودم که هرگاه بخواهند مرا فربه کنند تا پس از فربه شدن و زیارت دوستانشان ، مرا می کشتند و قسمتی از گوشتم را کباب کرده و قسمتی را خشک می کردند و سپس مرا می خوردند و چون " مد‌فوع" خارج می شدم و " بشر" نبودم . » [3]

و مانند چنین سخنی ، تاریخی برای ابوبکر نیز به ثبت رسانده است ، نوشته اند : هنگامی که ابوبکر به پرنده ای برفراز درختی می نگریست ، چنین گفت :

« خوشا بحال تو ای پرنده ، میوه می خوری و بر درخت می نشینی و نه حساب و کتابی داری و نه عقاب و عذاب الهی ! ای کاش  من هم در کنار راه بر درختی بودم و شتری بر من می گذشت و مرا می خورد و سپس همراه با سرگین آن خارج می شدم و هرگز از بشر نبودم .» [4]

با دیگر گفت :

                   « ای کاش مادرم مرا نمی زائید ! ای کاش کاهی در لای خشتی بودم ... » . [5]

و اینها برخی از اقوال آنها بود که تنها برای نمونه ذکر کردم.

و اینست کتاب آسمانی خداوند که بندگان مؤمنش را چنین بشارت می دهد :

« الا ان اولیاء  الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون . الذین آمنوا و کانوا یتّقون ، لهم البشری فی الحیاة الدنیا و فی الآخره لا تبدیل لکلمات الله ذلک هوالفوز العظیم » .[6]

- همانا اولیای خدا هرگز ترس و خوفی ندارند و هیچ اندوهی در دلشان نیست ، آنان که ایمان آورده و با تقوا هستند ، در دنیا و آخرت ، بشارت به آنها داده می شود و در سخنان الهی تغییر و تبدیلی نیست و این همان رستگاری بزرگ است .

و می فرماید :

« ان الذین قالو ربّنا الله ثمّ استقاموا تتنزل علیهم الملائکه الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنة التی کنتم توعدون. نحن اولیاؤکم فی الحیاة الدنیا و فی الآخره و لکم فیها ما تشتهی انفسکم و لکم فیها ما تدّعون ، نزلا من غفور رحیم » .[7]

- و آنان که گفتند ، پروردگار ما « الله » است و استقامت ورزیدند ، فرشتگان بر آنها نازل شده و به آنها بشارت دهند که هراس و اندوهی نداشته باشید و به بهشتی که به آن وعده تان می دادند ، خرسند باشید ، ما در دنیا و آخرت ، دوستان و اولیای شمائیم و همانا در آخرت هر چه بخواهید و اشتها کنید ، برای شما باشد و در آنجا هرچه درخواست کنید ، به شما داده خواهد شد ، این سفره را خدای بخشنده و مهربان برای شما گسترده است .

پس چرا ابوبکر و عمر آرزو می کنند که ای کاش از بشر نبودند ، همان بشری که خداوند آن را بر سایر آفریدگانش ، کرامت بخشیده است ؟ و اگر مؤمن معمولی که در دنیا ، پایدار بوده است ، به چنین مقامی نائل می آید که فرشتگان بر او نازل گردند و به مقام و منزلتش در بهشت ، بشارتش دهند و دیگر از عذاب الهی نهراسد و از آنچه  در دنیا باقی گذاشته ، اندوهگین نباشد و پیش از رسیدن به آخرت ، در دنیا بشارتش دهند ، پس چه شده است که بزرگان اصحاب و همانها که – طبق آموخته هایمان – برترین افراد پس از پیامبرند ، و آرزو می کنند که ای کاش مدفوع یا سرگین یا مو و یا کاه بودند ؟ و اگر واقعاً فرشتگان ، آنان را به بهشت بشارت داده بودند ، هرگز چنین آرزوئی نداشتند که آنچه بر زمین از نور خورشید تابیده است ، اگر از طلا شود ، همه را فدیه دهند ، شاید از عذاب الهی ، قبل از ملاقاتش ، آسوده گردند !

[1] تاریخ طبری – ج2 – ص 319 ، تاریخ ابن اثیر – ج2 – ص62 ، سیره حلبیه – ج1 – ص 311 ، شواهد التنزیل حسکانی – ج1 – ص371 ، کنز العمال – ج15 – ص15 ، تاریخ ابن عساکر – ج1 – ص85 ، تفسیر خازن نوشته علاء الدین شافعی – ج3 – ص371 ، حیات محمد نوشته حسنین هیکل – چاپ اول – باب « و انذر عشیرتک الاقربین »

[2] صحیح بخاری – ج2 – ص201 .

[3] منهاج السنه ابن تیمیّه – ج3 – ص131 ، حلیه الاولیاء ابونعیم – ج1 – ص52

[4 و 5 ] تاریخ طبری – ص41 ، الریاض النظره – ج1 – ص134 ، کنزالعمّال – ص361 ة منهاج السنه این تیمیّه – ج3 –ص120

[6] سوره مبارکه یونس - آیات 62 و 63 و 64

[7] سوره مبارکه فصلت – آیات 30 و31 و 32

" تا نگويي يا علي رونق نگيرد هيچ كار"

يا عـــــــــــــــــــــــــــــــلي نه خدا در تو بود نه تو در خدا همان بهتر كه بگوييم خدا با علي بود وعلي با خدا

يا علــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي آن هنگام كه مادرت در بطن كعبه تو را به دنيا هديه كردروح موحد تو اصنام را هم به وادي وحدت كشاند وكعبه وبتخانه يكي شد.

 يا علــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي كتاب را بر نيزه كردن ونيزه را به سوي كلمه حي خدا حواله كردن،خرد را متحير مي كند.

 يا علـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي به سكه هاي طلا نهيب مي زدي كه (اولاد شيطان) برويد ديگري را بفريبيد.تو از خود راندي وما پذيراي آنها شديم!

 يا علـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي اگر روح تو در قالب بشر دوباره نزد ما بر مي گشت نمي دانم سلمان وابوذر هايت چه تعداد بود؟!

يا علــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي كعبه مولد تو،مسجد مشهد تو،قدر معراج تو و خلقت خدا محتاج توست.

 يا علــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي باور كرده ام اگر محمد دوباره بر گردد پرسان پرسان دنبال تو مي گردد... --------------------- التماس دعا

--------------- متن زير رو حتماً بخوانيد ------------

يک بام ودو هوا!! آقا جان! يک بوم ودو هوا که نميشه خوب فکر هاتو بکن ببين چه کاره اي؟ اصلا بعضي چيز ها با بعضي چيزهاي ديگه جمع شدني نيست. مثلا پرخوري وتندرستي با هم جور در نميان همين طور سيري و قيام به واجبات خرد مندي وهوا پرستي دو فاز جدا از همند. آدم پارسا اهل طمع کاري نيست شهوت راني ودانش ارتباطي با هم ندارند. سخن چين رو اگه هم بکشي امانت دار نميشه خيانت و برادري،چندين سال نوري فاصله شونه مر دانگي و دروغگويي هيچ نقطه اشتراکي ميانشان نيست. نرمي،درشتي،شکيبايي وبي تابي راحتت کنم! حق و باطل هيچ نسبتي با هم ندارند. از روزي که خداي نکر ده بفهميم بين ما و آقا امير المومنين (ع) هم،همين قدر فرقه! امان از روزي که بفهميم ايشون چيزي رو از ما مي خواهند و ما چيز ديگه اي عمل مي کنيم!

از آنجایی که جنبش‌های ناسیونالیسم عربی و لائیک در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا نتوانسته‌اند مشکلات مردم این کشورها را حل و فصل کنند، جریانات اسلامگرا جایگزین آنها شده‌اند. این مسئله باعث ترس و واهمه آمریکا و اروپا شده و این در حالی است که جنبش حماس در انتخابات پارلمانی فلسطین بیشترین آراء را به دست آورده است و مردم کشورهای اسلامی به شدت از چاپ کاریکاتورهای اهانت‌آمیز نسبت به ساحت مقدس پیامبر اسلام عصبانی هستند.

به هر حال امروزه «اسلام سیاسی» به عنوان مهم‌ترین مسئله مطرح در سطح «دیپلماسی جهانی» است. اما واکنش جداگانه غربی‌ها که با تمام شرایط سازگار باشد هیچ‌گاه در برخورد با این مسئله (اسلام سیاسی) موفق نبوده و نخواهد بود. اکنون اسلام سیاسی با تمام اشکال خود به عنوان مهم‌ترین جایگزین جریانات ناسیونالیسم عربی و لائیک در کشورهای خاورمیانه مطرح است. چرا که جریانات ناسیونالیسم و لائیک عربی مشروعیت خود را از دست داده‌اند. این جریانات نتوانسته‌اند مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشورهای عربی را حل‌و‌فصل کنند و قانون را به طور کامل در این کشورها اجرا و آزادی‌های فردی و اجتماعی را تضمین کنند. مثلا جنبش اسلامگرای حماس در انتخابات پارلمانی فلسطین توانست بر سازمان فتح پیروز شود. این سازمان در سالیان گذشته به خاطر شرایط ناشی از اشغالگری اسرائیل فاقد حکمرانی مناسبی بوده است.

آمریکا و اروپا از جایگزین شدن «جریانات اسلامگرا» به جای جنبش‌های ناسیونالیسم عربی و لائیک مثال سازمان «فتح» واهمه دارند. به همین خاطر آمریکا و اروپا دولت‌های کشورهای عربی را تشویق می‌کنند تا وضعیت موجود را حفظ نمایند. اما پادشاهان دیکتاتور و حکومت‌های مستبد عربی تمام مخالفان خود را سرکوب کردند. این سرکوبی باعث شد تا گرایش به «اسلام سیاسی» گسترش پیدا کند. به طوری که حمایت از مسجدالاقصی به صورت یگانه چتری درآمد که می‌تواند تمام اعراب و مسلمانان را در زیر خود جای دهد.

اکنون هیچ‌کس نمی‌تواند «اسلام سیاسی» را کنترل کند. چرا که در چارچوب روند دموکراسی نمی‌توان احزاب و گروه‌های سیاسی پنهان (نظیر اخوان‌المسلمین و یا سایر گروه‌های اسلامگرا) در جامعه را طرد کرد که دارای پایگاه مردمی گسترده‌ای هستند.

ما 15سال است که شاهد چنین مسئله‌ای در الجزایر هستیم. حقیقت این است که یگانه جایگزین مناسب حکومت‌های استبدادی در جهان عرب، جریانات اسلامی هستند که می‌توانند در یک روند انتقالی به هرم قدرت صعود کنند. غرب باید این جریانات را تشویق نماید تا قواعد بازی دموکراسی را بپذیرند. البته ما نمونه‌های عملی از جریانات اسلامگرایی در کشورهای خاورمیانه داریم که آماده مشارکت در این بازی هستند. در اینجا باید گفت اینها مسائل اتفاقی نیستند که ما در کشورهایی می‌بینیم که به نوعی تحت تاثیر روند اصلاحات سیاسی قرار گرفته‌اند، اسلامگراها در پارلمان آنها حضور دارند. مثلا در لبنان حزب‌الله در جریان یک انتخابات آزاد و مردمی به پارلمان راه یافت و اکنون در کابینه بیروت حضور دارند. حضور اسلامگراها در پارلمان‌های اردن و مغرب نیز مشهود است. اما در مصر، اخوان‌المسلمین که یک جنبش غیرقانونی بوده توانسته است در انتخابات پارلمانی اخیر این کشور به مجلس راه پیدا کند و به بزرگ‌ترین جناح مخالف دولت تبدیل شود. انتخابات آزاد عراق نیز ازنفوذ گسترده جریانات اسلامگرا در این کشور پرده برداشت. حزب اسلامگرای عدالت و توسعه هم در ترکیه قدرت را در دست دارد. این حزب توانسته است اصلاحات دموکراسی مهمی در این کشور انجام دهد. همین اصلاحات باعث شد تا آنکارا در مذاکرات پیوستن اتحادیه اروپا موفق گردد. بدون شک این جریانات اسلامگرایی در کشورهای خاورمیانه هیچ ارتباطی به شبکه القاعده ندارد. حقیقت این است که جسارتی که بر فضای تحولات سیاسی حاکم است محیطی را به وجود آورد که باعث پیروزی احزاب و گروه‌های اسلامگرا در برخی کشورهای عربی شده است به هرحال پیروزی این اسلامگراها، ازطریق «روند دموکراسی» است که با دموکراسی مورد قبول آمریکا و اروپا تفاوت دارد. اگر غرب واقعا در پی توسعه اصلاحات سیاسی فراگیر در منطقه است باید سیستم بومی دموکراسی در این منطقه را بپذیرد. به عبارت دیگر آمریکا و اروپا باید ازسیاست‌هایی که علیه این نوع دموکراسی بومی است دست بردارد و از تحمیل دموکراسی غربی به کشورهای خاورمیانه خودداری ورزند. حقیقت این است که روند اصلاحات سیاسی در کشورهای اسلامی مدت‌ها پیش از شروع جنگ آمریکا علیه تروریسم آغاز شده است در این مدت، اصلاح‌طلبان بیکار ننشسته و منتظر نبودند تا اتحادیه اروپا نیرویی تشکیل دهد و به کشورهای اسلامی فشار وارد آورد و آنها را به سمت و سوی اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی سوق دهند. مضافا به اینکه جنبش‌های مزبور پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 در آمریکا و یا اروپا بوجود نیامدند. این جنبش‌ها اصلا به آمریکا و اروپا اعتمادی ندارند. اما به دنبال حادثه 11 سپتامبر فضایی در سطح جهان به وجود آمد که میانه‌روهای مسلمان از این فضا استفاده کردند. چرا که در آن فضا آمریکا و اروپا کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا را تحت فشار قرار دادند و از آنها خواستند تا روند اصلاحات را مورد تشویق قرار دهند. اکنون مشخص شده است که دموکراسی بهترین گزینه در برابر فلسطینی‌هاست زیرا از طریق آن می‌توانند به آرمان‌های ملی خود دست پیدا کنند. تحقق آرمان‌های ملت فلسطین تا حد بسیار زیادی به دولت فلسطینی بستگی دارد که زیر ساخت آن را حماس تشکیل می‌دهد. این دولت باید به یک قدرت دموکراتیک در منطقه تبدیل شود که به قانون، دموکراسی و قوانین بین‌المللی احترام می‌گذارد. البته این مسئله به اسراییل و جامعه جهانی نیز بستگی دارد. چرا که آنها باید تضمین‌های کافی درباره برپایی دولت مستقل فلسطینی به مرکزیت قدس بدهند. همچنین فلسطینی‌ها را در راه تحقق

دموکراسی یاری دهند و این بدان معنا نیست که جامعه جهانی از حماس نخواهد از عملیات نظامی علیه اسراییل دست بردارد و به قوانین بین‌المللی احترام بگذارد و اسراییل را به رسمیت بشناسد. با این وجود باید گفت پس از برگزاری انتخابات آزاد در فلسطین اعمال مجازات‌های اقتصادی علیه تشکیلات خودگردان فلسطین زیان‌های فراوانی به ملت فلسطین وارد خواهد کرد و روند دموکراسی در منطقه را با مشکل مواجه خواهد کرد. در حقیقت این اقدام یک خطای فاحش است. چرا که پیامدهای بسیار منفی بر فلسطین و کشورهای خاورمیانه بر جای خواهد گذاشت. غرب باید بدنبال راهکارهای سیاسی باشد تا مفاهیم اسلامی که با حقوق فردی شهروندان غربی در تضاد است برای آنان توضیح دهد. این یکی از چالش‌های سیاسی است که تفاوت دموکراسی در مناطق جهان را بیان می‌کند. در این چارچوب به تمام افکار و ‌اندیشه‌ها، اجازه داده می‌شود تا در فضای آزاد با یکدیگر به رقابت بپردازند.

یا علی